Anna : gorzki smak miodu

008     210824s2021####pl###########|000#f#pol#c
035     %a xx005192201
035     %a (NUKAT)vtls005192201
045 2   %b d1947 %b d1952
046     %k 2021
100 1   %a Sawicka, Wioletta %c (dziennikarka). %e Autor
245 1 0 %a Anna : %b gorzki smak miodu / %c Wioletta Sawicka.
260 #   %a Warszawa : %b Prószyński i S-ka, %c 2021.
300     %a 399, [1] strona ; %c 20 cm.
336     %a Tekst %b txt %2 rdacontent
337     %a Bez urządzenia pośredniczącego %b n %2 rdamedia
338     %a Wolumin %b nc %2 rdacarrier
380     %a Proza
380     %a Książki
386     %m Przynależność kulturowa %a Literatura polska
388 1   %a 2001-
490 1   %a Wiek miłości, wiek nienawiści / Wioletta Sawicka ; %v t. 4
520 8   %a Skończyła się wojna. Anna ma prawie 13 lat. Mieszka w Tilsti z rodziną biologicznego ojca, która nadała jej imię Elise. Jest dobrze traktowana. Mimo prób całkowitego zniemczenia i przekonania, że matka nie żyje, Hoffenbergom nie udało się do końca wyprzeć z pamięci dziecka polskiej przeszłości.
Zimą 1945 roku do Prus wchodzi Armia Czerwona. Hoffenbergowie nie zdążyli uciec. Giną. Umiera zgwałcona przez Sowietów żona Klausa, a rodzeństwo nie wraca z wyprawy po żywność.

Anna szybko pojmuje, że w zdobytym przez wroga, obróconym w gruzy i głodnym mieście, w którym szerzy się terror Sowietów, przeżyje tylko ten, kto jest sprytniejszy. Nie dać się zabić, znaleźć bezpieczne schronienie i zdobyć cokolwiek do jedzenia - to najważniejsze cele zaradnej trzynastolatki.

Tuż po wojnie, w sowieckich już Prusach Wschodnich ukrywały się w lasach tysiące niemieckich sierot. Później nazwano je "wilczymi dziećmi". W poszukiwaniu chleba, ryzykując, że zostaną zastrzelone przez sowieckich żołnierzy, przekradały się na Litwę, by szukać pracy u tamtejszych chłopów. Anna sama próbuje dotrzeć do Wilna, które pamięta z wczesnego dzieciństwa, żeby odnaleźć kogoś z polskiej rodziny albo ciocię Ester. %u https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4973986/anna-gorzki-smak-miodu
648 # 9 %a 1901-2000
648 # 9 %a 1945-1989
650   9 %a Głód
650   9 %a Poświęcenie (postawa)
650   9 %a Sieroty wojenne
650   9 %a Żołnierze
651   9 %a Kresy wschodnie Rzeczypospolitej
655   9 %a Powieść historyczna
655   9 %a Powieść obyczajowa
655   9 %a Saga rodzinna
710 2 # %a Prószyński Media. %e Wydawca %4 pbl
800 1   %a Sawicka, Wioletta %c (dziennikarka). %t Wiek miłości, wiek nienawiści %l (pol.) %v t. 4
920     %a 978-83-8234-204-8 

Skończyła się wojna. Anna ma prawie 13 lat. Mieszka w Tilsti z rodziną biologicznego ojca, która nadała jej imię Elise. Jest dobrze traktowana. Mimo prób całkowitego zniemczenia i przekonania, że matka nie żyje, Hoffenbergom nie udało się do końca wyprzeć z pamięci dziecka polskiej przeszłości.
Zimą 1945 roku do Prus wchodzi Armia Czerwona. Hoffenbergowie nie zdążyli uciec. Giną. Umiera zgwałcona przez Sowietów żona Klausa, a rodzeństwo nie wraca z wyprawy po żywność.

Anna szybko pojmuje, że w zdobytym przez wroga, obróconym w gruzy i głodnym mieście, w którym szerzy się terror Sowietów, przeżyje tylko ten, kto jest sprytniejszy. Nie dać się zabić, znaleźć bezpieczne schronienie i zdobyć cokolwiek do jedzenia - to najważniejsze cele zaradnej trzynastolatki.

Tuż po wojnie, w sowieckich już Prusach Wschodnich ukrywały się w lasach tysiące niemieckich sierot. Później nazwano je "wilczymi dziećmi". W poszukiwaniu chleba, ryzykując, że zostaną zastrzelone przez sowieckich żołnierzy, przekradały się na Litwę, by szukać pracy u tamtejszych chłopów. Anna sama próbuje dotrzeć do Wilna, które pamięta z wczesnego dzieciństwa, żeby odnaleźć kogoś z polskiej rodziny albo ciocię Ester.